-
1 obcido
1.occīdo ( obc-), cīdi, cīsum, 3 (occisit for occiderit, Lex Num. Pompil. ap. Paul. ex Fest. s. v. occisum. pp. 178 and 179; also Lex XII. Tab. ap. Macr. S. 1, 4), v. a. [ob-caedo], to strike down, strike to the ground; to beat, smash, crush.I.Lit.A.In gen. (very rare):B.aliquem pugnis,
Ter. Ad. 4, 2, 20:occare id est comminuere, ne sit glaeba: quod ita occidunt, occare dictum,
to crush, Varr. R. R. 1, 31, 1:occisum ad mortem,
wounded to death, Vulg. Apoc. 13, 3.—In partic., to strike or cut down; to cut off, kill, slay (class. and very freq.; syn.: interficio, trucido, obtrunco): summus ibi capitur meddix: occiditur alter, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll. (Ann. v. 296 Vahl.):II.L. Virginius filiam suā manu occidit,
Cic. Fin. 2, 20, 66:ejus copias,
id. Phil. 14, 14, 36:ipse pro castris fortissime pugnans occiditur,
Caes. B. G. 5, 36: occidione occidere, to completely cut off, destroy; v. occidio:ad unum omnes,
to cut off all to the last man, Liv. 3, 23:aliquem veneno,
to destroy with poison, Suet. Claud. 44; Just. 3, 2, 1:occisus videtur non tantum qui per vim aut per caedem interfectus est, velut jugulatus... sed et is qui veneno Necatus dicitur,
Paul. Sent. 3, 5, 2 sqq.; cf.:et occidet eum lingua viperae,
Vulg. Job, 20, 16:occisa sunt in terrae motu,
id. Apoc. 11, 13:dedistine ei gladium qui se occideret?
Plaut. Trin. 1, 2, 92: cum ipse se conaretur occidere, Cic. ap. Quint. 5, 10, 69; so,se occidere,
Curt. 6, 10, 18; Quint. 7, 3, 7; Suet. Vit. 10; Eutr. 1, 8; 6, 24; Lact. 3, 18, 8; cf.:occidit, adversariumne? immo vero aiunt se et eum, quem defendit,
Cic. de Or. 2, 74, 302.—Transf.A.To plague to death; to torture, torment, pester (cf. exanimo, II. B.; very rare;B.not in Cic. or Cæs.): occidis me, cum istuc rogitas,
Plaut. Ps. 4, 1, 21:aliā occidis fabulā,
id. Men. 5, 5, 23:occidis saepe rogando,
Hor. Epod. 14, 5:legendo,
id. A. P. 475.—To ruin, undo:2. I.occidisti me tuis fallaciis,
Ter. Phorm. 4, 3, 67.—Hence, oc-cīsus, a, um, P. a., ruined, lost, unfortunate, undone (Plautin.):occisa est haec res, nisi, etc.,
Plaut. Capt. 3, 4, 7.— Sup.:occisissimus sum omnium, qui vivunt,
I am the most unfortunate, Plaut. Cas. 3, 5, 53.Lit.A.In gen. (rare):B.et alia Signa de caelo ad terram occidunt,
Plaut. Rud. prol. 8: ut alii [p. 1251] super alios occiderent, Liv. 21, 35:arbores ita inciderant, ut momento levi impulsae occiderent,
id. 23, 24.—In partic.1.Of the heavenly bodies, to go down, set (class.): prope jam occidente sole, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24:2.soles occidere, et redire possunt: Nobis, cum semel occidit brevis lux, Nox est perpetua una dormienda,
Cat. 5, 4:Capra, Aquila, Canicula,
Col. 11, 2, 94:occasura pars caeli,
i. e. western, Plin. 2, 25, 23, § 92: SOL OCCASVS SVPREMA TEMPESTAS ESTO, i. e. sundown, sunset, Lex XII. Tab.; cf. Gell. 17, 2, 10 (Varr. L. L. 6, § 5 Müll., gives, instead of it, OCCASVS SOLIS; v. 2. occasus); so,ante solem obcasum,
before sunset, Plaut. Ep. 1, 2, 41:donec lux occidat,
Juv. 13, 158.—Fig.:non occidet ultra sol tuus,
Vulg. Isa. 60, 20.—Pregn., to fall, perish, die (class.;II. A.syn.: obeo, pereo, intereo): exstincto calore, occidimus ipsi et extinguimur,
Cic. N. D. 2, 9, 23:in bello,
id. Fam. 9, 5, 2:Eudemus proelians ad Syracusas occidit,
id. Div. 1, 25, 53:sperans hostium saevitiā facile eum occasurum,
Sall. J. 7, 2:occiderit ferro Priamus?
Verg. A. 2, 581: dextrā suā, to die by one's own hand (by suicide), id. ib. 12, 659:minimo vulnere,
Ov. M. 6, 265.—Of persons:B.sin plane occidimus,
Cic. Q. Fr. 1, 4, 4.—So, esp., occidi, an exclamation of despair, I am lost, undone, Plaut. Stich. 2, 3, 75; Ter. And. 3, 4, 26:nulla sum, nulla sum: tota tota occidi,
Plaut. Cas. 3, 5, 1:occidimus funditus,
Verg. A. 11, 413.—Of things:3.non hercle occiderunt mihi etiam fundique atque aedes,
I have not yet lost, Plaut. Truc. 1, 2, 72:occidit spes nostra,
is gone, id. Most. 2, 1, 2:lumen (oculorum),
Lucr. 3, 414:dolus,
Plaut. Truc. 2, 5, 6:causa,
Lucr. 2, 790:rem publicam occidere,
Cic. Dom. 30, 96:vita,
id. Tusc. 1, 45, 109:occidit ornatus (mundi),
perishes, id. Ac. 2, 38, 119:vestra beneficia occasura esse,
id. Mil. 36, 100.—Hence, occĭdens, entis, P. a.; as subst., m., the quarter of the setting sun, the west, the occident (class.):ab oriente ad occidentem,
Cic. N. D. 2, 66, 164:vel occidentis usque ad ultimum sinum,
Hor. Epod. 1, 13:cui se oriens occidensque submiserat,
Plin. 7, 30, 31, § 112:validissima in se civium arma viribus occidentis coepta,
Tac. H. 2, 6: partes mundi, Paul. ex Fest. p. 339 Müll.occīdo, for occedo, q. v. -
2 occido
1.occīdo ( obc-), cīdi, cīsum, 3 (occisit for occiderit, Lex Num. Pompil. ap. Paul. ex Fest. s. v. occisum. pp. 178 and 179; also Lex XII. Tab. ap. Macr. S. 1, 4), v. a. [ob-caedo], to strike down, strike to the ground; to beat, smash, crush.I.Lit.A.In gen. (very rare):B.aliquem pugnis,
Ter. Ad. 4, 2, 20:occare id est comminuere, ne sit glaeba: quod ita occidunt, occare dictum,
to crush, Varr. R. R. 1, 31, 1:occisum ad mortem,
wounded to death, Vulg. Apoc. 13, 3.—In partic., to strike or cut down; to cut off, kill, slay (class. and very freq.; syn.: interficio, trucido, obtrunco): summus ibi capitur meddix: occiditur alter, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll. (Ann. v. 296 Vahl.):II.L. Virginius filiam suā manu occidit,
Cic. Fin. 2, 20, 66:ejus copias,
id. Phil. 14, 14, 36:ipse pro castris fortissime pugnans occiditur,
Caes. B. G. 5, 36: occidione occidere, to completely cut off, destroy; v. occidio:ad unum omnes,
to cut off all to the last man, Liv. 3, 23:aliquem veneno,
to destroy with poison, Suet. Claud. 44; Just. 3, 2, 1:occisus videtur non tantum qui per vim aut per caedem interfectus est, velut jugulatus... sed et is qui veneno Necatus dicitur,
Paul. Sent. 3, 5, 2 sqq.; cf.:et occidet eum lingua viperae,
Vulg. Job, 20, 16:occisa sunt in terrae motu,
id. Apoc. 11, 13:dedistine ei gladium qui se occideret?
Plaut. Trin. 1, 2, 92: cum ipse se conaretur occidere, Cic. ap. Quint. 5, 10, 69; so,se occidere,
Curt. 6, 10, 18; Quint. 7, 3, 7; Suet. Vit. 10; Eutr. 1, 8; 6, 24; Lact. 3, 18, 8; cf.:occidit, adversariumne? immo vero aiunt se et eum, quem defendit,
Cic. de Or. 2, 74, 302.—Transf.A.To plague to death; to torture, torment, pester (cf. exanimo, II. B.; very rare;B.not in Cic. or Cæs.): occidis me, cum istuc rogitas,
Plaut. Ps. 4, 1, 21:aliā occidis fabulā,
id. Men. 5, 5, 23:occidis saepe rogando,
Hor. Epod. 14, 5:legendo,
id. A. P. 475.—To ruin, undo:2. I.occidisti me tuis fallaciis,
Ter. Phorm. 4, 3, 67.—Hence, oc-cīsus, a, um, P. a., ruined, lost, unfortunate, undone (Plautin.):occisa est haec res, nisi, etc.,
Plaut. Capt. 3, 4, 7.— Sup.:occisissimus sum omnium, qui vivunt,
I am the most unfortunate, Plaut. Cas. 3, 5, 53.Lit.A.In gen. (rare):B.et alia Signa de caelo ad terram occidunt,
Plaut. Rud. prol. 8: ut alii [p. 1251] super alios occiderent, Liv. 21, 35:arbores ita inciderant, ut momento levi impulsae occiderent,
id. 23, 24.—In partic.1.Of the heavenly bodies, to go down, set (class.): prope jam occidente sole, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24:2.soles occidere, et redire possunt: Nobis, cum semel occidit brevis lux, Nox est perpetua una dormienda,
Cat. 5, 4:Capra, Aquila, Canicula,
Col. 11, 2, 94:occasura pars caeli,
i. e. western, Plin. 2, 25, 23, § 92: SOL OCCASVS SVPREMA TEMPESTAS ESTO, i. e. sundown, sunset, Lex XII. Tab.; cf. Gell. 17, 2, 10 (Varr. L. L. 6, § 5 Müll., gives, instead of it, OCCASVS SOLIS; v. 2. occasus); so,ante solem obcasum,
before sunset, Plaut. Ep. 1, 2, 41:donec lux occidat,
Juv. 13, 158.—Fig.:non occidet ultra sol tuus,
Vulg. Isa. 60, 20.—Pregn., to fall, perish, die (class.;II. A.syn.: obeo, pereo, intereo): exstincto calore, occidimus ipsi et extinguimur,
Cic. N. D. 2, 9, 23:in bello,
id. Fam. 9, 5, 2:Eudemus proelians ad Syracusas occidit,
id. Div. 1, 25, 53:sperans hostium saevitiā facile eum occasurum,
Sall. J. 7, 2:occiderit ferro Priamus?
Verg. A. 2, 581: dextrā suā, to die by one's own hand (by suicide), id. ib. 12, 659:minimo vulnere,
Ov. M. 6, 265.—Of persons:B.sin plane occidimus,
Cic. Q. Fr. 1, 4, 4.—So, esp., occidi, an exclamation of despair, I am lost, undone, Plaut. Stich. 2, 3, 75; Ter. And. 3, 4, 26:nulla sum, nulla sum: tota tota occidi,
Plaut. Cas. 3, 5, 1:occidimus funditus,
Verg. A. 11, 413.—Of things:3.non hercle occiderunt mihi etiam fundique atque aedes,
I have not yet lost, Plaut. Truc. 1, 2, 72:occidit spes nostra,
is gone, id. Most. 2, 1, 2:lumen (oculorum),
Lucr. 3, 414:dolus,
Plaut. Truc. 2, 5, 6:causa,
Lucr. 2, 790:rem publicam occidere,
Cic. Dom. 30, 96:vita,
id. Tusc. 1, 45, 109:occidit ornatus (mundi),
perishes, id. Ac. 2, 38, 119:vestra beneficia occasura esse,
id. Mil. 36, 100.—Hence, occĭdens, entis, P. a.; as subst., m., the quarter of the setting sun, the west, the occident (class.):ab oriente ad occidentem,
Cic. N. D. 2, 66, 164:vel occidentis usque ad ultimum sinum,
Hor. Epod. 1, 13:cui se oriens occidensque submiserat,
Plin. 7, 30, 31, § 112:validissima in se civium arma viribus occidentis coepta,
Tac. H. 2, 6: partes mundi, Paul. ex Fest. p. 339 Müll.occīdo, for occedo, q. v. -
3 occasus
1.occāsus, a, um, Part., from occĭdo.2.occāsus, ūs, m. [occĭdo].I.A falling, going down (class.; cf. obitus).A.Lit., a going down, setting, of the heavenly bodies;B.esp. of the sun: ante occasum Maiae,
Verg. G. 1, 225:ortus occasusque signorum,
the rising and setting of the constellations, Quint. 1, 4, 4:solis,
Caes. B. G. 1, 50; 2, 11; 3, 15; Liv. 9, 32.— Absol.:praecipiti in occasum die,
Tac. H. 3, 86.—Transf., the quarter of the heavens in which the sun sets, sunset, the west:C.inter occasum solis et septentriones,
Caes. B. G. 1, 1:ab ortu ad occasum,
Cic. N. D. 2, 19, 49. — Plur., Ov. M. 2, 190:ager Longus in occasum,
Verg. A. 11, 317:de terrā occasus solis,
Vulg. Zach. 8, 7.—Trop., downfall, ruin, destruction, end, death:* II.post obitum occasumque vestrum,
Cic. Pis. 15, 34:occasus interitusque rei publicae,
id. ib. 8, 18: id. Sull. 11, 33:Iliaci cineres et flamma extrema meorum, Testor, in occasu vestro, etc.,
Verg. A. 2, 432; cf.Trojae,
id. ib. 1, 238:post L. Aelii nostri occasum,
death, Cic. Ac. 1, 2, 8:odii,
Quint. Decl. 9, 18.—For occasio, an occasion, opportunity, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 178 Müll. (Ann. v. 164; 171; 292 Vahl.).
См. также в других словарях:
The Byzantine Empire — The Byzantine Empire † Catholic Encyclopedia ► The Byzantine Empire The ancient Roman Empire having been divided into two parts, an Eastern and a Western, the Eastern remained subject to successors of Constantine, whose capital was at … Catholic encyclopedia
The Dancers at the End of Time — … Wikipedia
The Man from London — The Man from London … Wikipedia
The Biggest Loser (U.S. TV series) — The Biggest Loser Format Reality TV Created by Dave Broome Presented by Caroline Rhea (2004–2006) Alison Sweeney (2007–present) Starring Bob Harper (2 … Wikipedia
The Emperor's New Groove — This article is about the film. For the video game, see The Emperor s New Groove (video game). The Emperor s New Groove … Wikipedia
The Garden of Earthly Delights — Infobox Painting painting alignment = right image size = 300px title = The Garden of Earthly Delights artist = Hieronymus Bosch year = 1503 1504 type = Oil on wood triptych height = 220 width = 389 height inch = 87 width inch = 153 city = Madrid… … Wikipedia
The Sims 3 — Developer(s) The Sims Studio Publisher(s) Electronic Arts … Wikipedia
The Nomads — The Tien Shan Nomads are a high school basketball group that represent the Tien shan Iternational School in Almaty, Kazakhstan. This is their history:A Five Year ReviewOverviewMarch 16th, 2006. The TSEC Nomads and the AIS Snow Leopards were… … Wikipedia
The Murder on the Links — Dust jacket il … Wikipedia
The Adventure of the Dancing Men — by Arthur Conan Doyle Released 1903 Series The Return of Sherlock Holmes Client(s) Hilton Cubitt Set in 1898 Villain(s) Abe Slaney The Adventure of the Dancing Men , one of the 56 Sherlock Holme … Wikipedia
The Animatrix — DVD Cover Directed by Wachowski brothers Koji Morimoto Shinichiro Watanabe Mahiro Maeda Peter Chung Andy Jones Yoshiaki Kawaji … Wikipedia